รถยนต์โดยสารสาธารณะซึ่งแบ่งออกได้เป็น 3 กลุ่มบริการ การขนส่งคนภายในเมือง เช่น รถทัวร์ รถเมล์ ขสมก. เป็นต้น การขนส่งคนระหว่างเมืองระยะสั้น เช่น ระหว่างชุมชน ตำบล อำเภอภายในจังหวัด การขนส่งคนระหว่างเมืองระยะไกล เช่น รถ บขส. เป็นต้น ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 หมวดด้วยกัน คือ ระยะทางมากกว่า 500 กิโลเมตร ระยะทางระหว่าง 300-500 กิโลเมตร และระยะทางที่น้อยกว่า 300 กิโลเมตร
ปัญหารถโดยสารสาธารณะของประเทศไทยทุกวันนี้คือ มีรถเก่าวิ่งอยู่เป็นจำนวนมากและยังไม่มีกฎหมายหรือข้อกำหนดจำกัดอายุรถโดยสาร และที่น่าวิตกมากยิ่งกว่านั้นคือ อุตสาหกรรมต่อตัวถังรถทัวร์ของไทยไม่ปรากฏการอ้างอิงมาตรฐานข้อกำหนดสากล เช่น UNECE R66 ที่ว่าด้วยความแข็งแรงของโครงสร้างและการทดสอบตัวถังรถโดยสาร เช่นในมาเลเซีย และอีกหลายประเทศ ซึ่งจะช่วยลดการตายและบาดเจ็บกรณีที่รถทัวร์พลิกคว่ำ ที่น่ากลัวมากกว่านั้นคือการภูมิใจในภูมิปัญญาชาวบ้านที่สามารถนำคัสซีรถเก่าที่เขาโละทิ้งจากประเทศเจริญแล้ว มาต่อตัวถังรถเป็นรถใหม่ให้บริการอยู่ทั่วไปหมด คงลืมนึกไปว่าคำว่าคัสซีรถไม่ได้หมายถึงเฉพาะเหล็กโครงฐาน หากแต่คัสซีรถนั้นความจริงหมายถึงรถทั้งหมดที่ขับเคลื่อนได้ยกเว้นตัวถังรถ นั่นคือ คัสซีรถประกอบด้วยโครงฐาน ระบบเครื่องยนต์ ระบบขับเคลื่อนและควบคุมรถ ระบบห้ามล้อ ระบบรองรับน้ำหนัก ซึ่งล้วนแต่มีอายุเสื่อมก่อนเหล็กโครงฐานและที่สำคัญสำหรับรถใหญ่คือรีทาร์เดอร์ช่วยการเบรกด้วยไฟฟ้า
ดังนั้น ผู้เช่ารถทัวร์โดยสารโดยเฉพาะการไปทัศนาจรทางไกลควรรอบคอบในการเลือกเช่ารถทัวร์โดยกำหนดอายุรถอย่าได้เห็นแก่ราคาค่าเช่าถูกเป็นผลงานที่ภูมิใจเพราะการสูญเสียเพื่อนร่วมงานจากอุบัติเหตุทางรถยนต์นั้นเป็นเรื่องที่สะเทือนใจมาก ผู้ให้บริการการขนส่งที่ใช้รถเก่าหรือรถคัสซีเก่า มักมีข้ออ้างว่าอุบัติเหตุไม่ได้มาจากรถ หากแต่มาจากคนขับ ผู้กล่าวเช่นนั้นลืมคิดไปว่า รถที่ดี มีที่นั่งคนขับที่ถูกสุขลักษณะสภาพแวดล้อมภายในรถดี เก็บเสียง อากาศถ่ายเทดี สามารถช่วยให้คนขับมีสติอยู่เสมอ สดชื่น ไม่ล้าง่ายและอยากให้สังเกตรถเมล์ขสมก.ที่นำเข้าจากประเทศใกล้เคียงมาทดลองวิ่งเร็วๆนี้มีเสียงเอี๊ยดอ้าดรบกวนจากช่วงล่างตลอดเวลา อีกทั้งม้านั่งก็นั่งไม่สบาย น่ารำคาญมาก แน่นอนคนขับรถทัวร์ที่ต้องวิ่งรถทั้งวันน่าจะเหนื่อยล้าง่ายมากกว่าการขับรถโดยสารที่มียี่ห้อดังหน่อยแต่ไม่ทรมาน ทำงานก็ได้ประสิทธิภาพมากกว่า